Groźna moda na środki odurzające nie ustaje – co gorsza, wciąż pojawiają się nowe generacje uzależniających specyfików. Wydarzenia organizowane 26 czerwca mają przestrzec przed skutkami narkomanii.

Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Narkomanii został ustanowiony w 1987 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych jako Międzynarodowy Dzień Przeciwdziałania Nadużywaniu Środków Odurzających i ich Nielegalnemu Handlowi.

Celem inicjatywy jest zwiększenie międzynarodowej współpracy na rzecz zwalczania i zapobiegania narkomanii, a także uświadamianie konieczności leczenia z uzależnienia od narkotyków. Święto jest też okazją do pokazania osobom uzależnionym, że mają szansę na powrót do życia społecznego.

Jak zatem ochronić swoje dziecko przed narkotykami?

1. Jak zabezpieczyć dziecko przed chęcią barania narkotyków

Przede wszystkim pomagaj swojemu dziecku zaspokajać jego potrzeby. To w rodzinnym domu powinno się ono nauczyć rozpoznawać swoje potrzeby – i poznawać sposoby ich zaspokajania.

Potrzeba miłości

Okazuj dziecku swoje uczucia, mów o nich i staraj się także innymi sposobami pokazywać, że jest Ci bliskie. Nie „kupuj” uczuć dziecka za pomocą kosztownych zabawek czy firmowych ubrań.

Potrzeba przyjaźni

Twoje dziecko musi nauczyć się, czym jest przyjaźń – że ważną rzeczą jest mieć przyjaciół, móc na kimś polegać i być dla kogoś wsparciem. Musi zrozumieć, że przyjaźń jest podstawą relacji w bliskich związkach. Ty musisz być dla swojego dziecka przyjacielem – kimś, na kim ono zawsze może polegać, kto w ważnych momentach znajdzie dla niego czas, komu ono także będzie mogło pomóc – na miarę swoich możliwości.

Potrzeba bezpieczeństwa

Dziecko musi czuć się w relacjach ze swoimi rodzicami całkowicie bezpiecznie. Tylko wtedy bez wahania opowie o swoich problemach czy wątpliwościach, co może być szczególnie ważne w chwili, kiedy nastąpi inicjacja narkotykowa.

Potrzeba akceptacji

Musisz zapewnić swojemu dziecku świadomość, że bez względu na wszystko nie odrzucisz go, ani go nie potępisz. Możesz być surowy dla tych jego zachowań, których nie pochwalasz, ale krytyka jego niewłaściwego postępowania i nawet karanie go za nie  może spowodować, że przestanie się ono czuć Twoim dzieckiem.

Potrzeba zdrowia

Szacunek dla własnego ciała, własnej fizyczności jest jedną z podstaw zdrowego życia. Dziecko musi nauczyć się od Ciebie, jak ważną rzeczą jest uprawianie jakiegoś sportu, odpowiednie odżywianie się i niepalenie papierosów.

Żeby osiągać pożądane cele wychowawcze, stosuj właściwe metody:

• Modeluj pożądane zachowania, bądź dla swojego dziecka przykładem i autorytetem.
• Nie obawiaj się przyznawać do swojej niewiedzy. To jeden ze sposobów na budowanie autorytetu. W końcu nikt nie oczekuje, że wiesz wszystko.
• Bądź konsekwentny
• Spędzaj czas ze swoim dzieckiem
• Poznaj znajomych swojego dziecka
• Nie przyzwalaj na mniejsze zło
• Rozmawiaj ze swoim dzieckiem
• Daj dziecku poczucie stałości - Dziecko musi być pewne, że są w waszym życiu niezmienne punkty. Nawet, jeśli rodzice są niezwykle zapracowani, muszą znaleźć czas na wspólne spędzanie czasu z dzieckiem. Dobrze, jeśli jest to wspólny posiłek, w czasie którego rozmawia się o tym, jak minął dzień, także coroczne – choćby tygodniowe – wakacje.
• Opowiadaj o sobie - Staraj się być dla dziecka kimś bliskim, z kim poczuje więź, widząc w Tobie kogoś, kto przecież przeżywał jakiś czas temu trudności i kłopoty podobne do tych, które ono przeżywa teraz. Zobaczysz, jak was to zbliży.

2. Na co zwrócić uwagę?

• Bardzo często kontakty z narkotykami związane są z wejściem w nowe środowisko. Pojawiają się nowi koledzy, zmienia się także sposób ubierania dziecka, zachowanie, używany język. Wynika to z wpływu tego nowego środowisko. Taka zmiana zachowania jest wyraźnie widoczna.
• Biorąc narkotyki dziecko zaczyna mijać z prawdą, choć chyba bardziej na miejscu będzie tu określenie, że zaczyna kłamać. Raczej się nie przyzna, że bierze, nie będzie potrafiło wytłumaczyć, na co potrzebuje więcej niż zwykle pieniędzy, gdzie znika na dłuższy czas. Z czasem będzie już kłamać prawie odruchowo, często zupełnie niepotrzebnie.
• Braniu towarzyszy zmiana nawyków żywieniowych. Często polega to na przeplataniu się okresów długiego niejedzenia z atakami wilczego głodu i najadania się ponad miarę. Bardzo często z braniem narkotyków związane jest także zwiększone łaknienie słodyczy. Zmianie ulega także tryb snu i czuwania.
• Nierzadko z braniem narkotyków wiążą się kłopoty w nauce. Jeśli ktoś bierze przez długi czas, z całą pewnością należy oczekiwać kłopotów. Niepokoić powinien też „cud”, polegający na tym, że mierny dotychczas uczeń zaczyna się z dnia na dzień uczyć lepiej – nierzadko nastolatki sięgają po amfetaminę w pogoni za sukcesem szkolnym. Jeśli Twoje dziecko nagle zaczyna się uczyć dużo gorzej lub dużo lepiej, powinieneś zacząć się trochę martwić.
• Biorące dziecko traci zainteresowania, a w ich miejsce nie pojawia się nic nowego. Jasne, że z czasem z pewnych zainteresowań się wyrasta. Ale jeśli nie są one zastępowane innymi, jeśli pojawia się zupełna pustka wypełniana ciągłym oglądaniem MTV i grą na komputerze, jest to powód do obaw.
• Zdarza się także, że dzieci pozostawiają akcesoria związane z braniem narkotyków – fifki, szklane rureczki, puste torebki. Mogą pojawiać się przedmioty związane z kulturą osób biorących narkotyki – obrazki, czapki, koszulki z liściem marihuany. Bardzo często te akcesoria są wręcz demonstrowane – trudno jest odmówić sobie pokazania, że ja także jestem z tego kręgu.
• Bardzo niebezpieczne dla dziecka są momenty, kiedy zmienia ono szkołę. Do inicjacji narkotykowej dochodzi bardzo często na początku gimnazjum i na początku szkoły ponadgimnazjalnej (liceum, technikum, zasadniczej szkoły zawodowej).

3. A co, jeśli okaże się, że Twoje dziecko faktycznie bierze?

Unikaj każdej z poniższych postaw częstych u osób, które dowiedziały się, że ich bliski bierze narkotyki:

•     przede wszystkim nie rozpaczaj,

•     z drugiej strony nie zaprzeczaj. Nie staraj się udowodnić sobie i innym, że to nieprawda, że Twoje dziecko nie może brać narkotyków,

•     nie bagatelizuj też sprawy, nie twierdź, że to nic poważnego, że poradzisz sobie w prosty sposób.

Problem jest – i cała Twoja rodzina musi się z nim zmierzyć. Potraktuj go poważnie. Miej świadomość, że narkotyki to nie tylko ryzyko uzależnienia, to także niechciane ciąże, wypadki, choroby – takie jak AIDS, HCV, niepowodzenia w szkole i pracy, często konflikty z prawem, w konsekwencji wypadanie z ról społecznych i brak relacji z ludźmi.

•     Zacznij od kontaktu z jakimś specjalistą. Pomoże Ci on w przygotowaniu się do rozmowy z Twoim dzieckiem.

•     Kolejnym krokiem powinna być poważna rozmowa z dzieckiem: staraj się mówić jak najwięcej o tym, jak bardzo Ci na nim zależy, jak jest dla Ciebie ważne, w jaki sposób Ciebie osobiście dotyka to, co się z nim dzieje. Ostatecznym celem rozmowy powinno być uzgodnienie wizyty u specjalisty.

4. Co robić, jeśli Twoje dziecko jest uzależnione?

Musisz zdać się na specjalistów. Musisz mieć do nich zaufanie i współpracować z nimi. Pamiętaj: tylko zdecydowana i konsekwentna postawa wobec dziecka może mu pomóc w podjęciu decyzji
i rozpoczęciu terapii.

 

Polskie Towarzystwo Zapobiegania Narkomanii oddział terenowy w Turku

Ul. Konińska 4, 62-700 Turek

Tel. (63)289 19 87

 

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Turku dział Ośrodek Wsparcia dla Osób z Problemami Uzależnień

Ul. Konińska 4, 62-700 Turek

Tel. (63)289 19 87, (63) 280 36 64, (63) 280 36 73

 

Źródło: Internet